بررسی اثرات پروژه‌های معدنکاری بر عدم مشارکت مرتعداران در اصلاح و احیای مراتع (مطالعه موردی: مراتع سنندج)

    تلاش برای شناسایی و رفع عوامل زمینه‌ساز عدم مشارکت مرتعداران در اصلاح و احیای مراتع، به منزله گامی اساسی در راستای توسعه پایدار، لازم و ضروری است. قسمتی از عرصه‌های منابع ‌طبیعی از جمله مراتع دستخوش عملیات معدنکاری شده‌اند و اجرای این عملیات معدنکاری اثرات متفاوتی با ابعاد اقتصادی، اجتماعی، محیط زیستی و اکولوژیکی، بر ساکنین محلی دارد. هدف کلی تحقیق حاضر، بررسی اثرات پروژه‌های معدنکاری بر عدم مشارکت مرتعداران در اصلاح و احیای مراتع  سنندج است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار spss20 و روش آماری رگرسیون چندگانه (به شیوه گام به گام) انجام شد. داده‌های این پژوهش حاکی از آن است که میزان عدم مشارکت بیشتر مرتعداران در اصلاح و احیای مراتع (2/59 درصد) در حد متوسط و زیاد است. از سوی دیگر، بین شاخص‌های پیامد اقتصادی، اجتماعی، محیط زیستی و اکولوژیکی ناشی از فعالیت‌های معدنکاری با عدم مشارکت مرتعداران در اصلاح و احیای مراتع رابطه مثبت و معنی‌داری در سطح 99/0 وجود دارد. همچنین، بر اساس یافته‌های موجود، شاخص‌های پیامد اقتصادی و اکولوژیکی در مجموع 83 درصد از تغییرات واریانس عدم مشارکت در اصلاح و احیای مراتع را تبیین می‌کنند. از این رو، به منظور مشارکت بیشتر مرتعداران در اصلاح و احیای مراتع  سنندج، توجه خاص به عوامل مذکور می‌تواند زمینه‌ساز مشارکت هر چه بیشتر مرتعداران باشد.